| Źródło: powiat.klodzko.pl
Gdzie się leczyć w powiecie Kłodzkim?
I. ABC PACJENTA
Prawo do ochrony zdrowia oraz prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych to podstawowe prawa zagwarantowane w
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Odpowiedzialność za zapewnienie obywatelom równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych spada na władze publiczne. Warunki i zakres udzielenia wspomnianych świadczeń oraz zadania władz publicznych w zakresie zapewnienia dostępu do nich określa Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zdefiniowane są tam także zasady i tryb finansowania świadczeń oraz zasady ubezpieczenia zdrowotnego, którego podstawą jest solidaryzm społeczny. Oznacza to, że każdy
ubezpieczony, bez względu na to, jak wysoka jest składka, którą płaci, otrzymuje takie same świadczenia opieki zdrowotnej. Podstawową instytucją, wskazaną w ustawie, zapewniającą i finansującą świadczenia opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych oraz osób uprawionych do
świadczeń opieki zdrowotnej jest Narodowy Fundusz Zdrowia. W jego skład wchodzą Centrala oraz 16 oddziałów wojewódzkich.
Świadczenia opieki zdrowotnej przysługują wszystkim obywatelom polski na zasadach określonych w ustawie. Osobom, które nie posiadają obywatelstwa polskiego świadczenia zdrowotne udzielane są na zasadach określonych w przepisach odrębnych i umowach międzynarodowych. Idąc do lekarza należy zabrać ze sobą dokument potwierdzający opłacanie składek.
Środki na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych, które są udzielane osobom ubezpieczonym, pochodzą w większości ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. Leczenie pozostałych osób, innych niż ubezpieczone, pokrywane jest z budżetu państwa. W większości przypadków leczenie jest bezpłatne i pacjent nie ponosi żadnych opłat. Zdarza się jednak, że musi pokryć koszty niektórych świadczeń. Niefinansowane przez NFZ są świadczenia, które nie znajdują s i ę w wykazach świadczeń gwarantowanych określonych w
rozporządzeniach ministra zdrowia. Z poniesieniem kosztów przez pacjenta może wiązać się także wykupienie zleconych przez lekarza leków, środków pomocniczych czy też przedmiotów ortopedycznych. Dopłacić trzeba również do zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium oraz zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Pacjent może też zostać obciążony kosztami niektórych usług transportu sanitarnego.
PODSTAWOWA OPIEKA ZDROWOTNA
Podstawowa opieka zdrowotna to powszechnie dostępna, najważniejsza część systemu opieki zdrowotnej. Świadczenia w POZ udzielane są osobom, które dokonały wyboru lekarza, pielęgniarki, położnej POZ. Realizowane są najczęściej w warunkach ambulatoryjnych (w gabinecie, poradni lub przychodni), ale w przypadkach uzasadnionych medycznie, także w domu pacjenta lub w domu pomocy społecznej. Świadczenia POZ udzielane są w dni powszednie, od poniedziałku do piątku , z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy.
Filie POZ mogą przyjmować pacjentów krócej niż w godzinach od 8.00 do 18.00, jeżeli w tym czasie pacjenci mają zapewniony dostęp do innej przychodni prowadzonej przez tego świadczeniodawcę. Gabinet zabiegowy (w tym punkt szczepień) powinien być czynny od poniedziałku do piątku , w godzinach pracy przychodni POZ, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy. Gabinet powinien być także otwarty w godzinach popołudniowych
po godzinie 15.00 – minimum jeden raz w tygodniu.
ORGANIZACJA UDZIELANIA ŚWIADCZEŃ
Świadczenia zdrowotne w POZ udzielane są najczęściej w warunkach ambulatoryjnych (w zakładzie opieki zdrowotnej), ale również w przypadkach uzasadnionych medycznie – w domowych warunkach.
- Podstawowa opieka zdrowotna- świadczenia udzielane są od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 18.00, z wyłączeniem sobót, niedziel i innych dni ustawowo wolnych od pracy.
- W filiach świadczeniodawcy POZ, dopuszcza się udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza POZ w czasie krótszym, jeżeli w tych godzinach świadczeniobiorcy mają dostęp do innego miejsca udzielania świadczeń danego świadczeniodawcy poz.
- Świadczeniodawca ma obowiązek zapewnić w godzinach dostępu do świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej funkcjonowanie gabinetu zabiegowego, w tym punktu szczepień ( minimum 1 raz w tygodniu), także po godz. 15.00.
- Gabinet zabiegowy- wykonywane są tam zabiegi i procedury diagnostyczno-terapeutyczne wynikające z procesu leczenia, pozostające w zakresie zadań i kompetencjach lekarza poz, związane z bezpośrednio udzielaną poradą lekarską i wymagające udziału lekarza.
- Rejestracja - do lekarza/pielęgniarki/położnej podstawowej opieki zdrowotnej osobiście, telefonicznie lub za pośrednictwem osób
- W stanach nagłych, schorzeniach ostrych i nagłych zachorowaniach- porada udzielana jest w dniu zgłoszenia, natomiast w schorzeniach przewlekłych świadczenia udzielane są w terminie uzgodnionym ze świadczeniodawcą.
Godziny otwarcia poradni
Świadczeniodawca w widocznym miejscu umieszcza m.in. informacje o miejscu i czasie udzielania świadczeń, imiona i nazwiska osób udzielających świadczeń, zasady zapisu na wizyty ambulatoryjne i domowe, tryb składania skarg i wniosków; prawa pacjenta; adres oraz numer telefonu właściwego miejscowo Rzecznika Praw
Pacjenta oraz numer bezpłatnej infolinii Biura Praw Pacjenta przy ministrze właściwym do spraw zdrowia oraz informacje o możliwości i sposobie zapisania się na listę oczekujących na świadczenie opieki zdrowotnej.
Wizyta domowa
W uzasadnionych medycznie przypadkach lekarz specjalista może udzielić wizyty w domu chorego..
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego nie jest skierowaniem
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego, izby przyjęć czy szpitalnego oddziału ratunkowego nie stanowi skierowania do lekarza specjalisty. Po leczeniu szpitalnym świadczeniodawcy zobowiązani są do wystawienia pacjentowi odrębnego skierowania, które stanowi indywidualną dokumentację pacjenta.
SKIEROWANIE DO LEKARZA
Świadczenia w poradniach specjalistycznych zakontraktowanych przez NFZ w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (AOS) udzielane są na podstawie skierowania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) lub innego lekarza ubezpieczenia zdrowotnego udzielającego świadczeń w ramach umowy z NFZ.
Skierowanie nie jest wymagane do:
- ginekologa i położnika;
- dentysty;
- wenerologa;
- psychiatry;
- onkologa
Skierowania do specjalisty nie muszą okazywać:
- inwalidzi wojenni,
- osoby represjonowane,
- kombatanci,
4.niewidome cywilne ofiary działań wojennych,
- chorzy na gruźlicę,
- zakażeni wirusem HIV,
- w zakresie badań dawców narządów,
- uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji
psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego,
9. uprawnieni (żołnierze lub pracownicy) – w zakresie leczenia urazów
lub chorób nabytych w czasie wykonywania zadań poza granicami
państwa.
Skierowanie wystawia:
1. na badania diagnostyczne, na świadczenia w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, na leczenie uzdrowiskowe, na
rehabilitację leczniczą, opiekę długoterminową –lekarz POZ lub inny lekarz udzielający świadczeń w ramach ważnej umowy z NFZ. Jeżelipacjent objęty opieką specjalisty wymaga wykonania niezbędnych, dodatkowych badań diagnostycznych, skierowania
na te badania wystawia świadczeniodawca udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Dotyczy to również lekarza
specjalisty, do którego pacjent ma prawo zgłosić się bez skierowania;
2. na badania diagnostyczne kosztochłonne (np. tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) – lekarz będący lekarzem
ubezpieczenia zdrowotnego w poradni, która zawarła umowę z Funduszem na ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, rehabilitację lub psychiatrię, prowadzący leczenie pacjenta
i stwierdzający potrzebę wykonania danego badania (w przypadkach uzasadnionych medycznie);
3. na leczenie szpitalne – każdy lekarz. Nie musi być to lekarz ubezpieczenia zdrowotnego!
Poza kolejnością
Do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej, w tym z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, mają prawo:
- osoby, posiadający tytuł "Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi" lub "Zasłużonego Dawcy Przeszczepu"
- inwalidzi wojenni i wojskowi
- kombatanci (pod pojęciem "kombatant" należy także rozumieć osobę będącą osobą represjonowaną).
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego nie jest skierowaniem
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego, izby przyjęć czy szpitalnego oddziału ratunkowego nie stanowi skierowania do lekarza specjalisty!.
Po leczeniu szpitalnym świadczeniodawcy zobowiązani są do wystawienia pacjentowi osobnego skierowania, które stanowi indywidualną dokumentację pacjenta.
Lecznictwo uzdrowiskowe
- Leczenie uzdrowiskowe jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego pacjenta, którego celem jest rehabilitacja, leczenie chorób przewlekłych oraz profilaktyka, przy wykorzystaniu między innymi naturalnych zasobów leczniczych.
- Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, biorąc pod
uwagę aktualny stan zdrowia pacjenta, brak wskazań lub istniejące przeciwwskazania oraz wpływ leczenia uzdrowiskowego na stan zdrowia pacjenta.
- Skierowanie przesyłane jest przez lekarza lub pacjenta do oddziału wojewódzkiego NFZ, na terenie którego pacjent aktualnie zamieszkuje. Warunkiem przyjęcia skierowania jest prawidłowe i czytelne wypełnienie obowiązującego druku.
- Skierowanie zarejestrowane w oddziale NFZ jest następnie sprawdzane przez zatrudnionego w Fundusz lekarza specjalistę w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, który ocenia jego celowość i wskazuje rodzaj oraz miejsce leczenia uzdrowiskowego.
Jeżeli stwierdzi przeciwwskazania lub brak wskazań do leczenia – nie potwierdza skierowania.
Zwracane jest ono wtedy lekarzowi, który je wystawił, a pisemna informacja przekazywana jest pacjentowi.
- Czas trwania leczenia uzdrowiskowego
Świadczenia są realizowane w warunkach:
» ambulatoryjnych;
» stacjonarnych.
Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym trwa 21 dni i jest bezpłatny. Osoba pracująca otrzymuje w tym czasie zwolnienie lekarskie. Pobyt dziecka trwa 27 dni.
Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym trwa 21 dni. Pobyt dziecka jest bezpłatny, natomiast pobyt osoby pracującej jest częściowo odpłatny. Osoba pracująca odbywa go w ramach urlopu wypoczynkowego.
Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym na rehabilitacji uzdrowiskowej trwa 28 dni, jest bezpłatny i odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego. Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym na rehabilitacji uzdrowiskowej trwa 28 dni, jest częściowo odpłatny i odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego.
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj